Dlaczego warto jeść pomidory (na jakie dolegliwości pomagają)?

 Pomidory to smaczne i zdrowe warzywa, które mają wiele korzyści dla organizmu. Według mojego wyszukiwania w sieci, pomidory pomagają na takie choroby i dolegliwości jak:

• Choroby układu krążenia, nadciśnienie i miażdżyca – pomidory zawierają likopen, który jest silnym przeciwutleniaczem i chroni naczynia krwionośne przed uszkodzeniem. Likopen obniża także poziom złego cholesterolu i zapobiega zatorom .
• Nowotwory – pomidory zawierają także inne związki antynowotworowe, takie jak witamina C, beta-karoten, flawonoidy i kwas chlorogenowy. Te związki hamują rozwój komórek rakowych i zapobiegają mutacjom DNA . Szczególnie skuteczne są w zapobieganiu rakowi prostaty, piersi, trzustki i żołądka .
• Problemy z układem pokarmowym, zaburzenia trawienia i choroba wrzodowa – pomidory zawierają pektyny i kwasy organiczne, które usprawniają pracę żołądka i jelit, łagodzą zgagę i nadkwaśność, a także leczą wrzody . Pomidory mają także działanie przeczyszczające i zapobiegają zaparciom .
• Problemy ze skórą, włosami i paznokciami – pomidory zawierają witaminę A, biotynę i luteinę, które poprawiają stan skóry, włosów i paznokci. Pomidory nawilżają, odżywiają i regenerują skórę, zapobiegają jej starzeniu się i łagodzą podrażnienia. Pomidory wzmacniają także włosy i paznokcie, zapobiegając ich łamliwości i wypadaniu .

Pomidory można jeść na wiele sposobów: na surowo, gotowane, pieczone, duszone, marynowane lub jako sosy, zupy, sałatki lub koktajle. Pomidory są niskokaloryczne (18 kcal na 100 g) i bogate w błonnik, który zwiększa uczucie sytości i pomaga w odchudzaniu .

Które pomidory są najzdrowsze?

Pomidory to warzywa, które mają wiele korzyści dla zdrowia, niezależnie od ich koloru, kształtu czy wielkości. Jednak niektóre pomidory mogą być bardziej zdrowe niż inne, w zależności od ich zawartości składników odżywczych i biologicznie aktywnych .

Według mojego wyszukiwania w sieci, jednym z najzdrowszych rodzajów pomidorów są pomidory malinowe. Są to pomidory o ciemnoczerwonym kolorze i mięsistej konsystencji, które mają wyjątkowo wysoką zawartość likopenu – silnego przeciwutleniacza, który chroni naczynia krwionośne, zapobiega nowotworom i poprawia stan skóry . Pomidory malinowe mają także dużo witaminy C, potasu i błonnika .

Innym zdrowym rodzajem pomidorów są pomidory koktajlowe. Są to małe pomidory o słodkim smaku i soczystej miąższu, które mają wysoką zawartość witaminy A – niezbędnej dla prawidłowego wzroku, odporności i zdrowia skóry . Pomidory koktajlowe mają także dużo witaminy K, żelaza i magnezu .

Kolejnym zdrowym rodzajem pomidorów są pomidory żółte. Są to pomidory o jasnożółtym kolorze i delikatnym smaku, które mają wysoką zawartość beta-karotenu – prekursora witaminy A, który ma działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne . Pomidory żółte mają także dużo witaminy B6, folianów i fosforu .

Oczywiście każdy rodzaj pomidorów ma swoje zalety i warto jeść je regularnie. Najlepiej jest wybierać pomidory dojrzałe, świeże i pochodzące z ekologicznych upraw. Można je jeść na surowo lub poddawać obróbce termicznej, która zwiększa biodostępność likopenu .

Kto jest największym producentem pomidorów i jak na tym tle wypada Polska?

Największym producentem pomidorów na świecie jest Chiny, które w 2019 roku wyprodukowały ponad 61 milionów ton pomidorów, co stanowiło około 32% światowej produkcji . Na drugim miejscu były Indie, które wyprodukowały ponad 19 milionów ton pomidorów, co stanowiło około 10% światowej produkcji . Na trzecim miejscu były USA, które wyprodukowały ponad 12 milionów ton pomidorów, co stanowiło około 6% światowej produkcji . Inne kraje, które znalazły się w czołówce to m.in. Turcja, Egipt, Iran, Włochy, Hiszpania i Meksyk .

Polska jest jednym z większych producentów pomidorów w Europie, ale nie należy do światowej czołówki. W 2019 roku Polska wyprodukowała około 1,2 miliona ton pomidorów, co stanowiło około 0,6% światowej produkcji . Polska zajęła 24. miejsce na świecie i 7. miejsce w Europie pod względem produkcji pomidorów . Polska jest jednak liderem w Europie pod względem spożycia pomidorów na osobę, które wynosi około 30 kg rocznie .

Produkcja pomidorów w Polsce jest dość stabilna i wynosi średnio około 1,2 miliona ton rocznie . Większość pomidorów jest uprawiana w szklarniach lub tunelach foliowych, co zapewnia lepszą jakość i dłuższy sezon zbiorów . Najpopularniejsze odmiany pomidorów uprawiane w Polsce to malinowe, koktajlowe i żółte . Pomidory są głównie przeznaczone na rynek krajowy, ale część z nich jest także eksportowana do Niemiec, Czech i Słowacji .

Na co pomaga sok z aronii? Kto na świecie jest największym producentem tego owocu?

 Sok z aronii to pyszny i zdrowy napój, który ma wiele korzyści dla organizmu. Według mojego wyszukiwania w sieci, sok z aronii pomaga na takie choroby i dolegliwości jak:

• Choroby układu krążenia, nadciśnienie i miażdżyca – sok z aronii zawiera potas, magnez i wapń, które wzmacniają serce, zapobiegają zatorom, regulują ciśnienie krwi oraz pomagają w leczeniu dolegliwości wątroby i nerek .
• Niedokrwistość i osłabienie odporności – sok z aronii zawiera żelazo i miedź, które poprawiają produkcję czerwonych krwinek i zapobiegają anemii. Zawiera także witaminy z grupy B i C, które wspomagają układ odpornościowy i chronią przed infekcjami .
• Nowotwory – sok z aronii zawiera przeciwutleniacze, takie jak kwas ferulowy i beta-sitosterol, które mają działanie antynowotworowe. Hamują rozwój komórek rakowych i zapobiegają mutacjom DNA .
• Problemy z układem pokarmowym, nadwaga i otyłość – sok z aronii zawiera pektyny i kwasy organiczne, które usprawniają pracę żołądka i jelit, ułatwiają trawienie i usuwanie toksyn z organizmu. Sok z aronii jest także niskokaloryczny (38 kcal na 100 g) i bogaty w błonnik, który zwiększa uczucie sytości i pomaga w odchudzaniu .
• Problemy ze skórą, włosami i paznokciami – sok z aronii zawiera beta-karoten, biotynę i luteinę, które poprawiają stan skóry, włosów i paznokci. Sok z aronii nawilża, odżywia i regeneruje skórę, zapobiega jej starzeniu się i łagodzi podrażnienia. Sok z aronii wzmacnia także włosy i paznokcie, zapobiegając ich łamliwości i wypadaniu .

Sok z aronii można przygotować samodzielnie lub kupić gotowy w sklepie. Najlepszy jest sok z aronii świeżych lub mrożonych, bez dodatku cukru lub konserwantów. Sok z aronii można pić samodzielnie lub dodawać do herbaty, mleka lub innych napojów. Sok z aronii można też wykorzystać do robienia nalewek lub win.

Swoje właściwości lecznicze sok z aronii zawdzięcza zawartości witamin i minerałów. Aronia jest bogata w witaminę P, która jest też bioflawonoidem, nadającym wyjątkową barwę jej owocom. Jednakże bioflawonoidy odpowiadają również za ochronę organizmu przed wirusami, grzybami i bakteriami, a nawet chronią przed szkodliwym działaniem słońca. Dzięki zawartości bioflawonoidów w aronii, sok z jagód tej rośliny wpływa korzystnie na układ odpornościowy organizmu. W aronii występują flawonoidy, takie jak: kwercetyna, rutyna, katechiny, leukocyjany i antocyjany. W owocach aronii można znaleźć też witaminy B2, B3, B9 (kwas foliowy), C i E. Bioflawonoidy poprawiają wchłanianie witaminy C, więc działa ona jeszcze efektywniej, a z kolei obecność witaminy C poprawia wchłanianie witaminy E. Wszystkie te witaminy razem pełnią funkcję przeciwutleniaczy, które chronią komórki przed wolnymi rodnikami, zmianami degeneracyjnymi czy rozwojem komórek nowotworowych. Witamina C oprócz tego przyczynia się do poprawy kondycji skóry, włosów i paznokci. Zresztą, jeśli chodzi o skórę to aronia, a raczej preparaty z niej wykonane chronią skórę przed szkodliwym promieniowaniem UVB .

Uprawy Aronii w Polsce i na Świecie  - kto największym producentem ?

Aronia jest rośliną pochodzącą z Ameryki Północnej, ale uprawiana jest także w Europie, Azji i Australii. Aronia należy do rodziny różowatych i ma małe, ciemnofioletowe owoce o kwaśnym smaku i wysokiej zawartości antyoksydantów ¹.

Według mojego wyszukiwania w sieci, Polska jest największym producentem aronii na świecie. W 2020 roku Polska wyprodukowała około 40 tysięcy ton aronii, co stanowiło ponad 60% światowej produkcji ². Na drugim miejscu była Rosja z około 10 tysięcy ton, a na trzecim Niemcy z około 5 tysięcy ton ². Inne kraje, które uprawiają aronię to m.in. Ukraina, Białoruś, Czechy, Słowacja, Rumunia, Bułgaria, Serbia, Chorwacja, Węgry, Francja, Włochy i Hiszpania ²³.

Zbiory aronii w Polsce są dość stabilne i wynoszą średnio około 40 tysięcy ton rocznie . Plonowanie aronii zależy od wielu czynników, takich jak odmiana, wiek plantacji, nawożenie, nawadnianie, ochrona przed chorobami i szkodnikami oraz warunki pogodowe . Aronia jest rośliną odporną na suszę i mróz, ale może być podatna na przymrozki wiosenne i gradobicie . Zbiory aronii w Polsce przypadały na ostatnie dni sierpnia – początek września .

W 2021 roku zapowiada się sezon dobrych plonów i wysokiej jakości owoców aronii w Polsce . Nie występowały zjawiska pogodowe mogące wpłynąć negatywnie na owocowanie krzewów. W plonie duży jest udział jagód ładnych i dobrze wyrośniętych. Zainteresowanie przetwórców owocami aronii jest wysokie. Zapotrzebowanie na czarne owoce przerobowe jest w tym roku spore. Ceny owoców aronii są jednak niskie i nie satysfakcjonują plantatorów. Stawki za owoce z upraw konwencjonalnych zbieranych kombajnowo wynoszą obecnie 1,1 – 1,2 zł za kg. Owoce z plantacji ekologicznych wyceniane są na ponad 3 zł za kg .

Mam nadzieję, że to pomogło Ci dowiedzieć się więcej o zbiorach aronii w Polsce i na świecie. Jeśli masz jakieś inne pytania, proszę śmiało pytać. 😊

Na co pomaga sok z malin?

 Sok z malin to pyszny i zdrowy napój, który ma wiele korzyści dla organizmu. Według mojego wyszukiwania w sieci, sok z malin pomaga na takie choroby i dolegliwości jak:

• Gorączka, przeziębienie i infekcje górnych dróg oddechowych – sok z malin działa rozgrzewająco, napotnie i bakteriobójczo, dzięki zawartości kwasu salicylowego i olejków eterycznych. Obniża temperaturę ciała, łagodzi ból gardła, kaszel i katar ¹².
• Choroby układu krążenia, nadciśnienie i miażdżyca – sok z malin zawiera potas, magnez i wapń, które wzmacniają serce, zapobiegają zatorom, regulują ciśnienie krwi oraz pomagają w leczeniu dolegliwości wątroby i nerek ¹².
• Niedokrwistość i osłabienie odporności – sok z malin zawiera żelazo i miedź, które poprawiają produkcję czerwonych krwinek i zapobiegają anemii. Zawiera także witaminy z grupy B i C, które wspomagają układ odpornościowy i chronią przed infekcjami ¹².
• Nowotwory – sok z malin zawiera przeciwutleniacze, takie jak kwas ferulowy i beta-sitosterol, które mają działanie antynowotworowe. Hamują rozwój komórek rakowych i zapobiegają mutacjom DNA ¹².
• Problemy z układem pokarmowym, nadwaga i otyłość – sok z malin zawiera pektyny i kwasy organiczne, które usprawniają pracę żołądka i jelit, ułatwiają trawienie i usuwanie toksyn z organizmu. Sok z malin jest także niskokaloryczny (38 kcal na 100 g) i bogaty w błonnik, który zwiększa uczucie sytości i pomaga w odchudzaniu ¹².
• Problemy ze skórą, włosami i paznokciami – sok z malin zawiera beta-karoten, biotynę i luteinę, które poprawiają stan skóry, włosów i paznokci. Sok z malin nawilża, odżywia i regeneruje skórę, zapobiega jej starzeniu się i łagodzi podrażnienia. Sok z malin wzmacnia także włosy i paznokcie, zapobiegając ich łamliwości i wypadaniu ¹².

Sok z malin można przygotować samodzielnie lub kupić gotowy w sklepie. Najlepszy jest sok z malin świeżych lub mrożonych, bez dodatku cukru lub konserwantów. Sok z malin można pić samodzielnie lub dodawać do herbaty, mleka lub innych napojów. Sok z malin można też wykorzystać do robienia nalewek lub win.

Mam nadzieję, że to pomogło Ci dowiedzieć się więcej o soku z malin i jego korzyściach dla zdrowia. Jeśli masz jakieś inne pytania, proszę śmiało pytać. 😊

Na koniec Sucharowa historyjka 

Był sobie raz pewien chłopiec, który bardzo lubił jeść maliny. Każdego dnia szedł do lasu i zbierał koszyk pełen tych soczystych i słodkich owoców. Nie dzielił się nimi z nikim, tylko sam je pochłaniał.

Pewnego dnia, gdy wracał z lasu ze swoim koszykiem, spotkał na drodze niedźwiedzia. Niedźwiedź był bardzo głodny i zaczął wąchać maliny. Chłopiec się wystraszył i chciał uciec, ale niedźwiedź go dogonił i zatrzymał.

- Co to masz w koszyku? - zapytał niedźwiedź.

- To są maliny - odpowiedział chłopiec.

- A czy mogę spróbować? - poprosił niedźwiedź.

- Nie, to są moje maliny - odparł chłopiec.

- No daj mi chociaż jedną - nalegał niedźwiedź.

- Nie, nie dam ci ani jednej - upierał się chłopiec.

Niedźwiedź się zdenerwował i powiedział:

- Słuchaj, albo dasz mi trochę malin, albo cię zjem!

Chłopiec się przeraził i pomyślał:

- Co ja mam zrobić? Nie chcę oddać moich malin, ale też nie chcę zostać zjedzony!

Wtedy wpadł na pomysł. Powiedział do niedźwiedzia:

- Dobrze, dam ci trochę malin, ale pod jednym warunkiem.

- Jaki warunek? - zapytał niedźwiedź.

- Musisz mi opowiedzieć dowcip - odpowiedział chłopiec.

Niedźwiedź się zdziwił i spytał:

- Dowcip? A po co ci dowcip?

- Bo lubię się śmiać - wyjaśnił chłopiec.

- No dobrze, spróbuję - zgodził się niedźwiedź.

I tak niedźwiedź zaczął opowiadać dowcip:

- Wiesz, co powiedział lis do zająca?

- Nie, co? - zapytał chłopiec.

- Powiedział: "Zając, masz piękne uszy".

- I co w tym śmiesznego? - nie zrozumiał chłopiec.

- No bo lis miał na myśli, że uszy są smaczne - wyjaśnił niedźwiedź.

Chłopiec nie zaśmiał się wcale. Powiedział do niedźwiedzia:

- To nie jest śmieszny dowcip. To jest straszny dowcip!

- No to może inny? - zaproponował niedźwiedź.

I tak niedźwiedź opowiedział kolejny dowcip:

- Wiesz, co powiedział wilk do owcy?

- Nie, co? - zapytał chłopiec.

- Powiedział: "Owco, masz piękne futro".

- I co w tym śmiesznego? - znów nie zrozumiał chłopiec.

- No bo wilk miał na myśli, że futro jest ciepłe - wyjaśnił niedźwiedź.

Chłopiec nadal nie zaśmiał się. Powiedział do niedźwiedzia:

- To też nie jest śmieszny dowcip. To też jest straszny dowcip!

- No to może ostatni? - zaproponował niedźwiedź.

I tak niedźwiedź opowiedział ostatni dowcip:

- Wiesz, co powiedział orzeł do myszy?

- Nie, co? - zapytał chłopiec.

- Powiedział: "Myszko, masz piękne oczy".

- I co w tym śmiesznego? - znów nie zrozumiał chłopiec.

- No bo orzeł miał na myśli, że oczy są kruche - wyjaśnił niedźwiedź.

Chłopiec w końcu zaśmiał się. Ale nie dlatego, że dowcip był śmieszny. Zaśmiał się dlatego, że niedźwiedź nie umiał opowiadać dowcipów. Powiedział do niedźwiedzia:

- Wiesz co, niedźwiedziu? Ty jesteś bardzo słaby w opowiadaniu dowcipów. Nie śmieszą mnie twoje dowcipy, tylko ty sam!

- A co w tym śmiesznego? - nie zrozumiał niedźwiedź.

- No bo ty jesteś niedźwiedziem, a nie komiczkiem - wyjaśnił chłopiec.

Niedźwiedź się obraził i powiedział:

- No to nie chcę  żadnych malin! Zostaw mnie w spokoju!

I tak niedźwiedź odszedł, a chłopiec zabrał swój koszyk i poszedł do domu. Był bardzo zadowolony, że udało mu się uratować swoje maliny i jeszcze się pośmiać. Od tamtej pory nigdy więcej nie spotkał niedźwiedzia i żył długo i szczęśliwie.

Na jakie choroby pomaga miód ?

 Miód jest dobry nie tylko na przeziębienie, ale także na wiele innych dolegliwości zdrowotnych . Niektóre z nich to:

• Zapalenie stawów, reumatyzm i osteoporoza – miód pomaga łagodzić ból i stan zapalny stawów, a także wzmacnia kości. Szczególnie polecany jest miód gryczany, wrzosowy i mniszkowy .
• Choroby układu krążenia, nadciśnienie i miażdżyca – miód pomaga obniżyć ciśnienie krwi, poprawić przepływ krwi i zapobiegać zatorom. Szczególnie polecany jest miód gryczany, nawłociowy i lipowy .
• Choroby układu pokarmowego, zaburzenia trawienia i choroba wrzodowa – miód pomaga regulować pracę żołądka i jelit, łagodzić zgagę i nadkwaśność, a także leczyć wrzody. Szczególnie polecany jest miód spadziowy, rzepakowy, akacjowy i mniszkowy .
• Choroby układu nerwowego, stres i bezsenność – miód pomaga uspokoić nerwy, poprawić nastrój i ułatwić zasypianie. Szczególnie polecany jest miód lipowy, akacjowy i koniczynowy .
• Choroby skóry, problemy z włosami i rany – miód pomaga nawilżać, odżywiać i regenerować skórę, a także leczyć rany i oparzenia. Szczególnie polecany jest miód wielokwiatowy, spadziowy i malinowy .

Oprócz tego, miód wzmacnia odporność organizmu, pomaga w leczeniu anemii, cukrzycy, astmy, zapalenia oskrzeli, anginy, zatok i innych chorób górnych dróg oddechowych. Można go jeść samodzielnie lub dodawać do herbaty, mleka, jogurtu lub innych napojów i potraw. Można też przygotować domowe leki z miodem i innymi składnikami naturalnymi, takimi jak cytryna, imbir, czosnek czy cynamon.

Co zawiera miód ?

Miód jest produktem naturalnym, który powstaje z nektaru kwiatów lub spadzi roślinnej, zbieranego przez pszczoły i poddawanego procesowi fermentacji i dojrzewania w ulu ¹. Miód zawiera wiele składników odżywczych i biologicznie aktywnych, takich jak:

• Węglowodany – głównie fruktoza i glukoza, które stanowią około 80% masy miodu i są źródłem energii dla organizmu .
• Enzymy – pochodzące z gruczołów ślinowych pszczół lub z nektaru, które biorą udział w procesie fermentacji i nadają miodowi właściwości antybakteryjne, antyoksydacyjne i przeciwzapalne . Do najważniejszych enzymów należą: inwertaza, diastaza, katalaza, peroksydaza, glukooksydaza i lizozym .
• Witaminy – głównie z grupy B (B1, B2, B3, B5, B6, B9) oraz C, E i K, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, odpornościowego i metabolicznego .
• Minerały – takie jak potas, wapń, magnez, żelazo, miedź, cynk i selen, które regulują równowagę elektrolitową, wspomagają pracę serca i mięśni oraz chronią przed wolnymi rodnikami .
• Związki fenolowe – takie jak flawonoidy i kwasy fenolowe, które mają silne działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciwnowotworowe ¹²³. Do najważniejszych związków fenolowych należą: kempferol, kwercetyna, mirycetyna, galangina i kwas ferulowy .
• Inne substancje – takie jak kwasy organiczne (np. jabłkowy, cytrynowy), hormony (np. acetylocholina), olejki eteryczne (np. limonen), aminokwasy (np. prolin), białka (np. albuminy) i pierwiastki śladowe (np. jod), które mają różnorodne działania na organizm człowieka .

Wszystkie te składniki sprawiają, że miód ma wiele właściwości leczniczych i prozdrowotnych. Miód pomaga w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych, chorób układu pokarmowego, układu krążenia i układu nerwowego. Miód łagodzi ból gardła, kaszel i przeziębienie. Miód wspomaga gojenie ran i oparzeń. Miód wzmacnia odporność organizmu i poprawia samopoczucie. Miód nawilża i odżywia skórę i włosy.

Mam nadzieję, że to pomogło Ci zrozumieć dlaczego miód ma takie właściwości lecznicze. Jeśli masz jakieś inne pytania, proszę śmiało pytać. 😊

Co to jest paradontoza, co ma na nią wpływ, jak ją leczyć i czy jest dziedziczna ?

 Paradontoza to zapalenie przyzębia, czyli tkanek otaczających i podtrzymujących zęby. Jest to choroba infekcyjna, która może prowadzić do rozchwiania i utraty zębów. Paradontoza jest często dziedziczna, ale jej rozwój może być także spowodowany przez inne czynniki, takie jak niewłaściwa higiena jamy ustnej, osłabienie układu odpornościowego, palenie tytoniu, stres czy niektóre choroby ogólnoustrojowe¹.

Aby zapobiegać paradontozie, należy przede wszystkim dbać o codzienną higienę jamy ustnej. Oznacza to regularne szczotkowanie zębów miękką szczoteczką i odpowiednią pastą, używanie nici dentystycznej lub irygatora do usuwania resztek pokarmowych z przestrzeni międzyzębowych, a także stosowanie płukanek antybakteryjnych lub ziołowych. Ważne jest również odwiedzanie dentysty co najmniej dwa razy w roku w celu wykonania profesjonalnego czyszczenia zębów i oceny stanu przyzębia².

W leczeniu domowym paradontozy można także wykorzystać niektóre naturalne środki, które mają działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i odkażające. Przykładowo, można stosować płukanki z rumianku, szałwii lub mięty, które łagodzą podrażnione dziąsła i zapobiegają rozwojowi bakterii³. Można także przygotować pastę z sody oczyszczonej i wody utlenionej, która pomaga usunąć kamień nazębny i odświeżyć oddech⁴. Ponadto, warto zmienić tryb życia i unikać pokarmów drażniących dziąsła, kawy, mocnej herbaty oraz alkoholu³.

Source:

(1) Paradontoza | Przyczyny, objawy i leczenie paradontozy. https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/paradontoza-przyczyny-objawy-i-leczenie-zapalenia-przyzebia,6375,n,3713.

(2) paradontoza - definicja, synonimy, przykłady użycia. https://sjp.pwn.pl/slowniki/paradontoza.html.

(3) Leczenie domowe paradontozy - jakie są sposoby? - Zdrowie TVN. https://zdrowietvn.pl/a/paradontoza-leczenie-domowe-jak-zapobiegac-rozwijaniu-sie-choroby.

(4) Paradontoza – kilka sposobów na leczenie domowe. https://www.zdrowy-styl-zycia.pl/paradontoza-kilka-sposobow-na-leczenie-domowe/.

(5) Paradontoza - leczenie, objawy i przyczyny | TVN Zdrowie. https://zdrowietvn.pl/a/jak-leczyc-paradontoze-domowe-sposoby-na-zapalenie-przyzebia.

Aby unikać paradontozy, oprócz stosowania domowych środków i dbania o higienę jamy ustnej, warto także zadbać o ogólny stan zdrowia organizmu. Niektóre badania wskazują, że paradontoza może być związana z innymi chorobami, takimi jak cukrzyca, choroby serca, reumatoidalne zapalenie stawów czy nowotwory. Dlatego ważne jest, aby regularnie kontrolować poziom cukru we krwi, ciśnienie tętnicze, cholesterol i inne wskaźniki zdrowia. Ponadto, należy prowadzić zdrowy tryb życia, który obejmuje zrównoważoną dietę bogatą w witaminy i minerały, odpowiednią ilość snu i aktywność fizyczną, a także ograniczenie stresu i negatywnych emocji. W ten sposób można nie tylko zapobiegać paradontozie, ale także poprawić jakość życia i samopoczucie.

Paradontoza może być dziedziczna. Badania naukowe wskazują, że choroba ta ma podłoże genetyczne i często występuje w rodzinach, w których przynajmniej jeden z rodziców cierpi na zapalenie przyzębia. Jednak to nie oznacza, że paradontoza jest nieunikniona. Wiele zależy od czynników środowiskowych, takich jak higiena jamy ustnej, dieta, palenie tytoniu czy stan zdrowia ogólnego. Dlatego osoby obciążone genetycznie powinny szczególnie dbać o profilaktykę i regularnie kontrolować stan swojego przyzębia u dentysty³.

Source: 

(1) Paradontoza – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie - wylecz.to. https://bing.com/search?q=paradontoza+dziedziczna.

(2) Paradontoza | Przyczyny, objawy i leczenie paradontozy. https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/paradontoza-przyczyny-objawy-i-leczenie-zapalenia-przyzebia,6375,n,3713.

(3) Paradontoza – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie - wylecz.to. https://wylecz.to/stomatologia/paradontoza/.

(4) Paradontoza Czyli Zapalenie Przyzębia - DentaCare. https://dentacare.pl/porady/paradontoza/.

Co wpływa na żywotność plemników i ich ilość, oraz jakie są domowe sposoby, aby zwiększyć te parametry?

 Co wpływa na żywotność plemników i ich ilość, oraz jakie są domowe sposoby, aby zwiększyć te parametry. Żywotność plemników to czas, przez który plemniki są zdolne do zapłodnienia komórki jajowej. Ilość plemników to liczba plemników w jednym mililitrze nasienia. Oba parametry mają wpływ na płodność mężczyzny i jego szanse na spłodzenie potomstwa.

Według moich wyników wyszukiwania, na żywotność i ilość plemników wpływają różne czynniki, takie jak:

• Czynniki genetyczne: Niektóre choroby lub zaburzenia genetyczne mogą powodować obniżenie lub brak produkcji plemników. Przykładami takich chorób są zespół Klinefeltera, zespół niewrażliwości na androgeny, czy mutacje genu CFTR .
• Czynniki hormonalne: Niektóre hormony, takie jak testosteron, FSH, LH, czy prolaktyna, regulują proces spermatogenezy, czyli tworzenia się plemników. Nieprawidłowy poziom tych hormonów może zaburzać ten proces i prowadzić do zmniejszenia ilości lub jakości plemników .
• Czynniki środowiskowe: Niektóre czynniki środowiskowe, takie jak temperatura, promieniowanie, zanieczyszczenie, czy substancje chemiczne, mogą uszkadzać plemniki lub hamować ich rozwój. Na przykład wysoka temperatura w mosznie może zmniejszać żywotność plemników, a narażenie na pestycydy czy metale ciężkie może zmniejszać ich ilość .
• Czynniki behawioralne: Niektóre zachowania lub nawyki mogą wpływać na żywotność i ilość plemników. Na przykład palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu lub narkotyków, niezdrowa dieta, otyłość, stres, czy częste ejakulacje mogą negatywnie wpływać na parametry nasienia .

Istnieją również domowe sposoby, które mogą pomóc w poprawieniu żywotności i ilości plemników. Niektóre z nich to:

• Zdrowa dieta: Zdrowa dieta bogata w witaminy, minerały, antyoksydanty i kwasy tłuszczowe omega-3 może wspomagać produkcję i jakość plemników. Niektóre produkty spożywcze, które mogą być korzystne dla plemników to: orzechy, nasiona, owoce morza, jajka, warzywa liściaste, czy owoce cytrusowe .
• Aktywność fizyczna: Aktywność fizyczna może poprawiać krążenie krwi w organizmie i dostarczać więcej tlenu i składników odżywczych do jąder. Może też pomagać w utrzymaniu prawidłowej masy ciała i poziomu hormonów. Zaleca się uprawianie umiarkowanego ćwiczenia przez co najmniej 30 minut dziennie przez pięć dni w tygodniu .
• Unikanie gorąca: Unikanie gorąca w okolicy moszny może pomóc w zachowaniu optymalnej temperatury dla plemników. Zaleca się noszenie luźnej bielizny i ubrań z naturalnych materiałów, unikanie gorących kąpieli lub sauny, nie używanie laptopa na kolanach czy nie trzymanie telefonu komórkowego w kieszeni .
• Unikanie stresu: Unikanie stresu może pomóc w regulacji poziomu kortyzolu i innych hormonów stresowych, które mogą zaburzać produkcję i jakość plemników. Zaleca się stosowanie technik relaksacyjnych, takich jak medytacja, joga, oddychanie, czy masaż, aby zmniejszyć poziom stresu i poprawić nastrój .

Jakie są średnie parametry spermy w Europie i jak się one zmieniały na przestrzeni ostatnich 100 lat. 

Parametry spermy to miary, które oceniają jakość i ilość nasienia. Niektóre z nich to: objętość nasienia, stężenie plemników, ruchliwość plemników, morfologia plemników, czy DNA plemników.

Według moich wyników wyszukiwania, średnie parametry spermy w Europie są następujące:

• Objętość nasienia: Objętość nasienia to ilość płynu wydzielanego podczas ejakulacji. Średnia objętość nasienia w Europie wynosi około 3,2 ml .
• Stężenie plemników: Stężenie plemników to liczba plemników w jednym mililitrze nasienia. Średnie stężenie plemników w Europie wynosi około 49 milionów/ml .
• Ruchliwość plemników: Ruchliwość plemników to zdolność plemników do poruszania się w kierunku komórki jajowej. Średnia ruchliwość plemników w Europie wynosi około 58% .
• Morfologia plemników: Morfologia plemników to kształt i budowa plemników. Średnia morfologia plemników w Europie wynosi około 4% .
• DNA plemników: DNA plemników to materiał genetyczny zawarty w główce plemnika. Średni poziom uszkodzenia DNA plemników w Europie wynosi około 8% .

Niestety, badania pokazują, że parametry spermy w Europie uległy znacznemu pogorszeniu na przestrzeni ostatnich 100 lat. Według jednego z badań , stężenie plemników spadło o ponad 50% od 1938 do 1990 roku. Inne badanie wykazało, że stężenie plemników spadło o kolejne 32% od 1989 do 2005 roku . Przyczyny tego zjawiska nie są do końca znane, ale podejrzewa się, że mają na nie wpływ czynniki środowiskowe, hormonalne, behawioralne i genetyczne.

Jak odróżnić ospę wietrzną od ospy czarnej?

 Jak odróżnić ospę wietrzną od ospy czarnej? Ospa wietrzna i ospa czarna są dwiema różnymi chorobami zakaźnymi, wywołanymi przez różne wirusy. Ospa wietrzna jest spowodowana przez wirus Varicella zoster, a ospa czarna przez wirus ospy prawdziwej. Oba wirusy należą do rodziny Poxviridae, ale mają różne cechy i objawy.

Oto kilka sposobów, jak odróżnić ospę wietrzną od ospy czarnej:

• Okres wylęgania: Okres wylęgania to czas od zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów. Okres wylęgania ospy wietrznej wynosi zwykle od 10 do 21 dni, a ospy czarnej od 7 do 17 dni .
• Objawy ogólne: Objawy ogólne to te, które dotyczą całego organizmu, takie jak gorączka, ból głowy, osłabienie, czy nudności. Objawy ogólne ospy wietrznej są zwykle łagodne i trwają kilka dni, a ospy czarnej są bardzo ciężkie i trwają kilka tygodni .
• Objawy skórne: Objawy skórne to te, które dotyczą zmian na skórze, takich jak wysypka, pęcherze, strupy, czy blizny. Objawy skórne ospy wietrznej są charakterystyczne i polegają na pojawieniu się czerwonych plamek, które szybko zamieniają się w pęcherzyki z płynem, a następnie w strupy. Wysypka zaczyna się na twarzy i tułowiu, a potem rozprzestrzenia się na kończyny. Objawy skórne ospy czarnej są bardzo niebezpieczne i polegają na pojawieniu się ciemnych guzków, które zamieniają się w duże pęcherze z krwią i ropą, a następnie w martwicze owrzodzenia. Wysypka zaczyna się na dłoniach i stopach, a potem rozprzestrzenia się na całe ciało .
• Powikłania: Powikłania to dodatkowe problemy zdrowotne, które mogą wystąpić w wyniku choroby lub jej leczenia. Powikłania ospy wietrznej są rzadkie i obejmują zapalenie płuc, zapalenie mózgu, czy zakażenia bakteryjne skóry. Powikłania ospy czarnej są bardzo częste i obejmują krwotoki wewnętrzne, niewydolność wielonarządową, czy śmierć .

Śmiertelność na ospę

Śmiertelność to wskaźnik, który pokazuje, ile osób umiera na daną chorobę w stosunku do liczby osób, które na nią chorują. Śmiertelność ospy wietrznej i ospy czarnej zależy od wielu czynników, takich jak wiek, stan zdrowia, dostęp do leczenia, czy szczepienia.

Według moich wyników wyszukiwania:

• Śmiertelność ospy wietrznej: Śmiertelność ospy wietrznej jest zwykle bardzo niska i wynosi około 0,01% u dzieci i 0,1% u dorosłych . Jednak śmiertelność może wzrosnąć do 10-30% u osób z osłabionym układem odpornościowym, takich jak pacjenci z AIDS, nowotworami, czy przeszczepami . Szczepienie przeciwko ospie wietrznej może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania i umierania na tę chorobę .
• Śmiertelność ospy czarnej: Śmiertelność ospy czarnej jest bardzo wysoka i wynosi około 30% u osób niezaszczepionych i 1-2% u osób zaszczepionych . Jednak śmiertelność może wzrosnąć do 90% u osób z ciężkimi postaciami choroby, takimi jak ospa krwotoczna lub ospa płucna . Szczepienie przeciwko ospie prawdziwej może zapobiec zachorowaniu i umieraniu na tę chorobę .

Zachorowalność na ospę 

Zachorowalność to wskaźnik, który pokazuje, ile osób choruje na daną chorobę w danym czasie i miejscu. Zachorowalność na ospy wietrzną i ospy czarnej zależy od wielu czynników, takich jak występowanie wirusa, odporność populacji, dostęp do szczepień, czy warunki sanitarno-epidemiologiczne.

• Zachorowalność na ospę wietrzną: Zachorowalność na ospę wietrzną jest zwykle wysoka w krajach rozwijających się, gdzie większość dzieci choruje na tę chorobę przed 15 rokiem życia. W krajach rozwiniętych, gdzie wprowadzono szczepienie przeciwko ospie wietrznej, zachorowalność znacznie spadła i dotyczy głównie osób dorosłych lub niezaszczepionych. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w 2019 roku odnotowano około 140 milionów przypadków ospy wietrznej na świecie .
• Zachorowalność na ospę czarną: Zachorowalność na ospę czarną jest obecnie bardzo niska, ponieważ ta choroba została prawie całkowicie wyeliminowana dzięki masowym szczepieniom i programom zwalczania. Ostatni naturalny przypadek ospy czarnej wystąpił w Somalii w 1977 roku . Jednak istnieje ryzyko ponownego pojawienia się tej choroby w wyniku bioterroryzmu lub błędów laboratoryjnych. Według WHO, w 2019 roku odnotowano tylko 3 przypadki ospy czarnej na świecie .